amai, ok, update. 

In Sao Paulo vertrokken met Supervolgepuzzelde huurauto richting Balneario Camboriu. 

Sao paulo uit geraken was al een eerste uitdaging. De stad staat nl bekend om zijn chaos en gevaarlijk verkeer. Belachelijk veel brommertjes en motortjes die tussen de stilstaande en rijdende auto´s doorvliegen is nog maar een detail. 

Onze gps stuurde ons tot 5x toe langs dezelfde weg, en telkens weer kwamen we op hetzelfde punt uit. om horendol te worden! we reden dus eigenlijk cirkels. En uiteraard probeerden we andere wegen, maar telkens kwamen we weer op hetzelfde punt uit. maar ok, na de 135ste keer, en een halve naftbak later is het dan toch gelukt :) 

Over de kwaliteit van de weg mogen we zeker niet klagen! Veel nieuwe wegen maar ook nog veel plaatsen waar ze aan de weg aan het werken zijn, wat dus resulteert in heel wat files en vertragingen. Van zodra er een file staat, staan er ook mensen om dingen te verkopen. Vooral chips en nootjes. Langs de baan liggen veel tankstations, maar nog meer plaatsen waar er aan de auto kan gewerkt worden. Maar die plaatsen zien mij der om te onveiligst uit, en daar zijn we dan ook nooit gestopt. 

Heel de weg lang zie je bossen, kleine huisjes/hutjes bijna, kleine dorpjes af en toe. Maar vooral heel veel natuur. Bossen waar je welgeteld 1 meter kan in kijken, en dan stopt het door de begroeiing. Soms zelfs zo extreem dat het lijkt alsof er een groen gordijn over hangt. 

De maximum snelheid is 110km/uur. Maar het grootste deel van de tijd mag je maar 60 of 80 rijden omwille van de vele bochten + omhoog en omlaag. En als het dan al heel vroeg donker wordt, rond 17u30 ongeveer, dan wordt dit allemaal nog veel gevaarlijker omdat er uiteraard ook nergens verlichting is voorzien. En ook opvallend, vrachtwagens die ofwel niet omhoog geraken, of veel te snel rijden + op het 3de rijvak en denken dat de hele baan van hen is. Pinken = meteen gaan! 

Alle rond 23 komen we aan. Kunnen we de huisnummer van zijn broer niet vinden. Na wat gezoek, en wanneer zijn broer (Eki) ons heeft opgepikt :) komen we aan in zijn appartementje. 

Wel degelijk appartementJE.

Je komt binnen op een koertje, dat je kan afsluiten. wat geweldig is voor Gabi. Hier op dit koertje staat een wasmachine en 2 salon zetels. Dan ga je binnen in de keuken. Daar staat een heel erg klein aanrechtje. met een vuurtje op gas, een ijskast, een tafel + een matras tegen de muur. Van de keuken ga je dan de slaapkamer binnen. Die slaapkamer wordt in 2 gedeeld door een kast. aan de ene kant is Eki zijn bed, aan de andere kant het bed van een vriend van hem. Vanuit die kamer ga je door naar een klein tussenstukje. En dan kom je in de badkamer. Met een douche, toilet + lavabo. Als wij aankwamen stond ook zijn mama ons op te wachten. 

enkele opvallende puntjes. 

Zijn mama logeert bij Eki in bed. 

In de keuken is enkel koud water. 

Het wasmachine werkt enkel met koud water. 

De douche heeft maar 1 draaiknop. En wordt elektrisch verwarmt. Jawel er hangen kabels aan de douchekop. Blijkbaar is dit niet gevaarlijk. Eder vertelde me wel dat je de draden beter niet aanraakt. Hij heeft de ervaring, als nieuwsgierig kind regelmatig meegemaakt. :) 

Onze slaapkamer is dus de keukenvloer :) met een matras tussen weliswaar. we krijgen verse lakens om ons bed op te dekken, eten nog wat met de mama en kruipen dan om 2u30 in ons bed, want de volgende dag moeten we met lege auto om 10 uur weer vertrekken richting Sao Paulo, om onze huurauto terug te brengen. 

Zelfde weg, maar nu alles in de lichte, dus kunnen we er ook meer van genieten. 

Wat ook opvalt is dat het totaal niet vreemd is om te wandelen of te fietsen naast de autostrade. Niet dat daar altijd plaats voor is, en ik geen geval een afgeschermde zone. 

Bij het binnenrijden in Sao Paulo vallen de favella´s echt op. Steden van krotten en minihuisjes, op elkaar. Opnieuw laat onze gps ons in de steek bij het vinden van de afzetplaats = busvertrekplaats. 

Uiteindelijk vinden we het en halen we op het nippertje onze bus van 20u. Een hele nacht rijden en proberen te slapen op een aircobus. Niet optimaal en koud! Om 5u30 komen we aan in Balneario Camboriu. We wandelen naar ons huisje, en doen daar ongeveer anderhalf uur over, als echte toeristen. Op onze weg komen we ook 3 travestieten tegen. Dit terzijde :) 

We komen aan op onze woonplaats. Kleine schets van wie er allemaal is: Eki niet, die is nog niet thuis van het feestje de avond voordien, zijn mama , neli, Eder zijn zus, Ana Maria, een broer, Edgar, een nichtje, Taisa en de man van Taisa, Andrei. Al deze mensen zijn dus de nacht voordien blijven slapen :) Hoe ze dit gefixt hebben geen idee he :) 

Maar was een hartelijk welkom! Ze zijn allemaal zo lief en voel me helemaal welkom!

Later die dag komen we nog een ander nichtje tegen, Bruna, zij vult het huis nog bij aan, en uiteindelijk komt Eki ook thuis uiteraard. 

Korte samenvatting van de volgende dagen: 

Kokoswater drinken rechtstreeks uit de kokosnoot, Milho verde eten (Mais), proberen goede vertaler vast te krijgen voor mijn documenten, 7 uur lange ochtenwanding maken met Gabi, Gabi die voor het eerst loops is :) , 2 bikini’s gekocht aan 50 % uit de winkel waar Eki werkt. Hij krijgt een procentje extra van alles wat hij verkoopt. Zo gaat dat in alle winkels hier. Mensen spreken je dus meteen aan als je ergens binnenstapt, Maar ze zijn niet te opdringerig. Het weer is hier al alle dagen aangenaam geweest. Gisterennacht wel geonweerd, maar daar was vandaag niet zo veel meer van te merken. De rest van de week word het wel niet meer zo warm als de voorbije dagen. max 23 graden, wel zon, maar er is meer wind… 

Vandaag zijn we voor het eerst in het water geweest. Eki is lifeguard op het strand in de zomer dus die kon er voor zorgen dat we surfplanken konden gebruiken. Eder en ik op een surfbord in de zee. Eki ging ook mee, maar die ging gewoon zwemmen. Normaal wilden we zo speciale surfplanken pakken waar je kan op rechtstaan en peddelen, maar die waren er niet. Dus hebben we op gewone surfborden gelegen :) 

Verder zijn we vandaag ook naar het gemeentehuis geweest hier. Morgen hebben we een afspraak om papieren in orde te maken om te trouwen. :) <3 

Nu zitten we in het plaatselijke shopping center voor de free wifi, maar die trekt eigenlijk op niks :) 

OK nog enkele specialekes om af te sluiten:

- Overdag loopt iedereen, maar dan ook iedereen in sportkleding rond. En niet gewoon. De zotste leggings eerst! + korte topjes. + loopschoen/rollerskates/Belachelijke loopschoenen op een soort van vering. En echt iedereen he!! 

- mijn schoenmaat hier is een 38 :) 

- bananenbomen/ palmbomen/…. 

- kinderen en jeugd kunnen kiezen wanneer ze naar school gaan. Ofwel voormiddag, ofwel namiddag…. alles, de ouders kunnen dit kiezen uiteraard…..  Ik denk, eens ze de 16 gepasseerd zijn, kunnen ze ook s´avonds naar ´school…. 

Hmm tot zover. :) 

xxxxxxx Veel liefs van Eder en Gabi!! 

Oi, como vai? 

vanmorgen werden we plaatselijke tijd 6u wakker. Onze jetlag wordt er al beter op :)  hebben even gesnoozed, om 7u ontbeten en dan weer met Gabi gaan wandelen naar het oude-gevangenis-park.

Vandaag hebben we ook ons vervoer geregeld om morgen naar Balneário Camboriú te rijden. We moeten wel een retourtje doen, omdat een enkele reis, en auto ergens anders afzetten, een veel te hoge drop-off-cost heeft.
Ik word dus al wat zenuwachtig, want morgen moet ik het verkeer in São Paulo trotseren :) 

En nog iets waar ik zenuwachtig van word zijn de mensen die mijn papieren moeten vertalen. 1 week voor we hier aankwamen stuurde ik mijn documenten naar een vertaalbureau hier in São Paulo. die zeiden me dat ze dit konden vertalen op 3 dagen. (het zijn ook maar 2 papieren!!) en voor 250 reals. (rond de 85 euro) ikke content. 
Het document dat ik hen stuurde bleek niet de juiste handtekening te hebben, wat ik hen dan ook melde. Het juiste zou ik enkele dagen later kunnen doorsturen, maar er veranderde uiteraard niets aan het document, enkel de handtekening was anders. Het doorsturen wilde niet lukken, dus zijn we de eerste dag dat we hier waren langs hun bureau gegaan om hetzelfde document, maar met een andere handtekening te gaan laten zien. 
Blijkt dat ze nog totaal niks vertaald hebben, dat het nog 7 werkdagen duurt, en dat het 400 reals kost..... zenuwachtigheid alom. 
Dus gaan we waarschijnlijk, na 1 weekje Balneario opnieuw een auto moeten huren om een retour Sao Paulo te doen.... :/ 

Maar ok, dat was de minderleuke kant vandaag ... Maar heb vandaag ook heel wat erg interessante dingen gezien/gedaan.... supermooie uitzichten over de stad, speciale straatjes, een groot sportpark waar je gratis kan sporten, graffiti zie je overal, mijn eerst les portugees, een warme mais als avondmaal (um milho verde) ,.... en dit allemaal bij een heerlijk temperatuurtje rond de 28 graden :) 

om af te sluiten nog enkele opvallende puntjes. 
1. Zo goed als alle auto´s hebben hier geblindeerde ramen. Ook vooraan! 
Als voetganger moet je hier al heel erg goed opletten want de auto´s hebben hier overal volle bak voorrang. En het wordt eens zo gevaarlijk dat je zo niet snel even oogcontact kan maken als je oversteekt bijvoorbeeld. je weet nooit zeker of die persoon in de auto jouw gezien heeft. Dubbel zo goed opletten dus. 
2. Wij staan aan te schuiven in de rij om een metrokaartje te kopen, komt er een vrouw met kind op de arm van de andere kant (niet uit de rij dus) en pakt het eerst volgende loket dat open is. Niemand die reageert. Blijkbaar moeten zwangere/oude en vrouwen met kind op de arm niet aanschuiven... nergens! Zij mogen altijd voor. 
3. Duidelijk geen economische crisis hier. (Of toch niet erger dan het al was). 
- Elk tankstation heeft voor elke pomp een werknemer die de mensen bediend. Voor elke pomp 1 iemand!! Minstens...
Meer als de heft van de tijd hebben die dus de mogelijkheid tot lanterfanten. 
- in de supermarkt, alleen al aan de kassa´s zitten meer mensen te wachten (niets te doen) dan dat er in Belgie op 1 dag in een supermarkt werken. Wel 5 kassa´s waar een kassierster zit te wachten zonder ook maar 1 iemand die wil afrekenen.... 
- De bussen hebben 1 buschauffeur. + in de helft van de bus zit er iemand aan een draaideurtje die de mensen naar de achterkant van de bus doorlaat, nadat ze betaald hebben, en dus kunnen afstappen als ze willen. (alleen de achterkant mogelijkheid om uit te stappen)

Boa Noite xx

Here we go! 

Reis naar Rome goed verlopen. Wel met beetje vertraging vertrokken, waardoor ze in Rome ons al stonden op te wachten,  net als de andere mensen die naar São Paulo en Rio de Janeiro moesten.  Hebben ons serieus moeten haasten door deze ontzettend grote luchthaven. Wij waren de laatste mensen die op het vliegtuig stapten. woeps!  2de vlucht nadien ook goed verlopen..  Je kon films kijken of spelletjes spelen.  Maar slapen was niet simpel.  Manman.  Veeeeel te kleine zitplaatsjes en knieplaats voor Eder. En ik vind een vlucht van 3 uur al te lang :) Maar ok, we komen aan in São paulo. Eerst paspoortcheck. Nog een stressmomentje. Maar die doen helemaal niet moeilijk bij mij.  En mag dus, na ne stempel in men paspoort, gewoon door.  Snel bagage ophalen en dan Gabi zoeken. 
Gabi heeft van gans de tijd geen eten (en drinken denk ik) gehad. dat is een kleine 20 uur.  Vind ik wel een schande.  Zeker omdat we het eten op haar bench hadden geplakt en de eet-instructies erbij zaten, zoals verplicht. Ook had ze pipi en kaka in haar bench gedaan. Ocharmekes. Maar ze was dus heel erg blij om ons terug te zien! Op weg naar de uitgang moeten we onze babage gaan laten controleren. Gabi dus. (moest ze nog wat langer in haar bench blijven zitten) die vrouw is niet vriendelijk vind ik.  Maar nadat ik haar alle papieren heb laten zien, mogen we door. In de aankomsthal staat een man met een bordje : Eder Pinheiro! Ok joepieeeee! Blijkt de auto waar hij ons mee komt halen veeeeeel te klein. Ondanks het feit dat wij gemeld hadden op voorhand dat we zowel hond als 4 grote zakken bagage bijhadden. Waarop ze toen antwoorden, ah ok, dan komen we met een remorkske achter de auto. Niet dus!! Maar het is er na serieus wat gepuzzel en getetris in geraakt. Zaten we recht in de ochtendspits. En serieus. Antwerpen en brussel zijn er niks tegen  maar twas leeeuuuuk allemaal!!!  na een klein uurtje komen we dan aan in ons typisch Braziliaans hostelleke.