Blumenau enzo

Blumenau enzo

Wij dus naar het gemeentehuis geweest he…. het cartorio eigenlijk. Zo zijn er verschillende in de stad, zonder specifieke doeleinden. Je kan voor alles overal terecht denk ik…. 

Maar ok, wij dus naar hetgeen waar we een afspraak hadden gemaakt. Zo onprofessioneel, dat hou je niet voor mogelijk. In het gebouw, wat een gewoon huis lijkt langs de buitenkant, staat een soort van toog, met daarnaast een oude bruine bureau en enkele stoelen als wachtkamer. In de kamer ernaast staat ook een bureau en enkele stoelen.. 

De man met wie we een afspraak hebben lijkt zo van de groenteboer te komen. Lelijke oude, te grote jeansbroek en een t-shirt die iets te hard spant over zijn buik, maar onder zijn buik hangt hij weer los. zodat je bijna zijn buik kan zien als hij beweegt. Ook zijn gelaat is wat onverzorgd. 

Wij moeten aan de bureau gaan zitten naast de toog. Hij pakt een wit blad papier en schrijft daar in 1 of andere onverzorgde kribbeltaal onze adressen op, hoe mijn achternaam wordt als we getrouwd zijn, en de manier waarop we trouwen(scheiding van goederen, of net niet, …..)  terwijl hij ondertussen ook met alle andere mensen in de wachtzaal bezig is…. Een vrouw die in de wachtzaal zit feliciteert me ondertussen uitgebreid en is heel erg enthousiast aan het vertellen over alle goede en slechte dingen ivm Brazilië . Politiek, economisch en toeristisch vlak :) De man geeft ons uiteindelijk een klein blaadje met daarop de documenten die we moeten meebrengen 16 september. Dan is onze volgende afspraak. Om dan hoogstwaarschijnlijk 17 oktober te trouwen. 

Loise, een vriendin van Eder ontmoet ik later die dag. En we beslissen om met haar ´s avonds mee te rijden naar Blumenau. Daar woont zij. Net als enkele familieleden van Eder, waar we dan kunnen overnachten. 

Het huis waar we overnachten is van de mama van Eder, maar zei woont nu in BC, dus verblijven een neef van Eder, Marco, en zijn vrouw daar. Vlak naast dit huis staat nog huisje waarin de zus van de mama woont, Carmen denk ik dat zij noemt. :) 

Omdat Marco nog aan het werk als wij aankomen gaan we eventjes bij tante Carmen binnen. Het huisje vanbinnen is helemaal zacht geel geschilderd, maar dit is al een hele tijd geleden en ziet op verschillende plekken serieus vuil. Een woonkamer heeft dit huisje niet. Je komt onmiddellijk ik de keuken binnen. Daar staat een klein plastieken vierkanten tafeltje, met 1 oude versleten, vuile stoel aan + 1 plastiek krukje. Een klein aanrecht, een fornuisje op gas en plankenkast vullen de keuken verder aan. Ook is er een raam zonder glas, maar de houten luiken zijn wel gesloten. Verder vind je een badkamer, een slaapkamer + een kamer waar een fiets staat op een bed zonder matras. De slaapkamer heef een nieuwe houten deur. De badkamer heeft een oude deur en het andere kamertje heeft helemaal geen deur. In de deuropening kijk je op de bakstenen. Ze vraagt of ik koffie wil of iets anders warm wil, en ik kies voor een warme chocomelk. Ik kan het gebruiken, want het is zowel buiten als binnen koud. Koud is natuurlijk relatief. Het is 1u30 s´nachts en winter, dan is 12 graden niet zo koud natuurlijk. Maar de warme chocomelk is wel meer dan welkom. We blijven nog ongeveer een half uurtje bij haar voordat de neef thuiskomt van zijn werk. Ze vertelt onder andere dat in 2011 het water van de rivier zo hoog stond dat de kamer tot vlak aan het plafond gevuld was met water. 

Dan gaan we naar het buurhuisje. Dit huisje is iets groter maar nog steeds heel ouderwets ingedeeld in verschillende kleine kamertjes. En er staan ook meerder dingen binnenin. Een tafel bijvoorbeeld met verschillende stoelen, een oud stikmachien,… We willen nog wat water drinken, tanden poetsen, naar het toilet gaan en gaan slapen, maar blijkbaar is er 2 dagen geleden aan het water gewerkt en dit is nóg steeds afgesloten…. Drinkwater word nog snel uit een tankstationwinkeltje gehaald, tanden poetsen slaan we over en om pipi te doen zoeken we een plaatsje in de natuur…. :) Eder zegt, dit mag je zeker niet bloggen, anders staat u mama hier volgende week om u te komen halen…. :) Maar uiteindelijk kruipen we dus in een uitgeklapt zetelbed, en slapen we als roosjes totdat een hond van de buren zijn keel openzet. En als er 1 begint, kunnen de andere 250 waakhonden niet achterblijven natuurlijk…. grrr.. 

Opstaan. Ontbijten gebeurd in een plaatselijk restaurant-barretje-bakkerij. En de dingen die je in Braziie dag in dag uit kan eten van ´s morgens vroeg tot ´savonds laat bestaat uit een soort deeg, of ja, vrschillende soorten deeg, verschillende soorten vormen,…. Maar er zit bijna altijd ofwel kaas, ofwel kip, ofwel vlees in…. Voor zoetebekskes als mij hebben ze daar niks lekker….. 

We zijn dan gewandeld naar de school waar Eder zat tot 14 jarige ongeveer denkt hij. Hij haalde blijkbaar heel veel kattenkwaad uit, vertelden ze daar. Maar kon toch de harten van de leerkrachten veroveren. Dat was duidelijk. 

Nadien zijn we nog even naar Blumenau centrum geweest. Omwille van de typisch Duitse bouwstijl voelen Duitsers zich hier ongetwijfeld helemaal thuis. Zo niet, ga naar het plaatselijke shoppingcenter, daar staat een grote roze varkensmobiel waar je bier uit kan tappen, het varken heeft een duits hoedje op zijn kop. en het onderschrift zegt: schweinewagen. In oktober kan je hier ook meedoen aan de oktoberfest 

We zijn nadien nog met de auto van een vriend van Eder, Gabriel, naar euhm…. blablabla.. gereden om daar zijn geboorte akte op te halen. Nadien 2u30 op de bus opnieuw naar Balneario Camboriu. (vanaf nu BC genoemd). Thuis. Mama+Broer Eder groeten. Gabi knuffelen. Gabi uitlaten. Tanden poetsen. Bloggen. Slapen. Dromen. 

Oei, ik had precies nog wat extraatjes voor vandaag maar ben ze vergeten…. :)

Slaaplekker schattebollekes!! Of Bijna goede morgen!!

x