dag 1

Anders dan normaal.

Gisteren hebben we nog de metro genomen naar avenida pra...blablabla... Daar moesten we naartoe om mijn originele papieren te laten zien om te vertalen.. Gabi is niet mee geweest.  zij mag niet op de metro. Ook niet in de bus.

Mijn eerste indrukken van São Paulo: 
- aan de metro, die 5 min wandelen is, zijn vlak naast de weg tentjes opgezet met lakens en plastiek waar mensen in wonen. Aan de andere kant van de straat lagen mensen op de stoep languit te slapen. 
- elk huis of gebouw heeft hier een andere stoep (voor de voetgangers). De ene al schever dan de andere. 
- alles is heel onverzorgd. de huizen zien er oud en vuil uit. alles vol graffiti. 
- heel veel van die mini markets in garages.
- de huizen aan de straatkant hebben ofwel tralies of een muur of een garagepoort.

Gisterenavond zijn we dan nog met een vriendin van Eder en haar vriend gaan eten rond 20 u. ( wat dus wil zeggen 01u00 Belgische tijd) en dit na een nacht in het vliegtuig waadt we bijna niet geslapen hadden, was zwaar :)  maar wel leuk! We lagen uiteindelijk om 11u ofzo in bed. 
Vanmorgen werden we dan al paatselijke tijd 5u30 wakker. Gabi als eerste!  jetlag noemen ze dat zeker :)   Maar liever zo dan andersom. (wat wil zeggen Mama!, dat als je bijvoorbeeld naar Rusland zou vliegen, je daar avonds niet in slaap geraakt en morgens een kot in de dag slaapt. Bij ons is het dus andersom). We zijn dan opgestaan en gaan wandelen met Gabi.  Er is volle bak verkeer en hebben een wandeling gemaakt tot aan een park wat vroeger een gevangenis was.  Daar was een speelruimte voor honden, waar ze dan even vrij kon rondlopen. Terug naar huis gewandeld en ontbeten. 

Op de korte tijd dat we hier zijn heb ik al 2 dingen gezien waarvan ik onder de indruk was. (uiteraard meerdere, maar 2 die er uitspringen) 
- Voor het eerst sinds ooit heb ik een vrouw zomaar haar zitplaats zien afgeven aan een iets oudere man die op de metro stapt. Dit zou overal logisch moeten zijn, en het is erg dat dit iets is waarvan ik onder de indruk ben. 
- Vanmorgen rond 5u30 liepen we op straat en ineens horen we een meisje roepen. Ze loopt al huilend en roepend achter 2 jongens aan die haar telefoon gestolen hebben.  Eder voelde zich slecht dat hij niet heeft ingesprongen, maar hij zei ook, 1 dat het gevaarlijk was voor hem als hij iets zou doen, en 2 dat het ook een truc kan zijn, dat dat in scene is gezet om de persoon die helpt, te bestelen. 
maar ik dacht echt van oei oei oei. Ik heb dan ook mijn camera nog niet mee op straat genomen, hoewel er al heel veel dingen zijn waar ik graag fotos van zou maken! 
Waarschijnlijk probeer ik hem straks onopgemerkt mee te nemen, maar alleen over straat lopen zie ik me nog niet direct doen hier....

Maar ondanks dit alles is dit een geweldigen ervaring, en vind ik het heel erg leuk om hier te zijn!! Zoveel anders dan gewoon....